Mijn site
  • Home
  • Media
  • Trektochten
    • Groningen - Limburg 2021
    • Rondje Veluwe 2021
    • Twee weken Eifel 2020
    • Expeditie Swedenland 2017 >
      • English updates
    • Solo trektocht 2015
    • Veluwetrail 2003
  • Albums
    • Album Groningen-Vaals 2021
    • Album Veluwe 2021
    • Album Eifel 2020
    • Album Eifel 2019
    • Album Expeditie SweDenLand 2017
    • Album Trektocht 2015
    • Album Trektocht 2003
  • Over
  • Links
  • Blog
  • Contact

 Expeditie SweDenLand
2017 

Denemarken en Falsterbo

6/5/2017

4 Reacties

 
We kunnen het nog steeds moeilijk geloven maar we zijn onderweg. Het gebeurt!
De hele weg in de auto zitten we als kleine kinderen te giechelen en soms knijpen we elkaar in de arm. Is dit echt? Het is moeilijk te bevatten.


Wat heel vreemd is, is dat we nu alles, maar dan ook alles moet loslaten. Waar komen we terecht, hoe gaat de reis verlopen? Hoe zal het met onze dieren thuis gaan, redden de kinderen zich wel? Wordt ons huis deze zomer verkocht? En waar gaan we dan naartoe? De kunst van het loslaten is nog niet zo eenvoudig. Het is in ieder geval ver buiten onze comfortzone. En dat was ook precies de bedoeling. We nemen het maar zoals het komt.

En wat er ook nog komen gaat, de ervaring van deze eerste zes dagen neemt niemand ons ooit nog af. Op fb zijn de dagelijkse updates te lezen, maar hier een korte terugblik op de eerste week.

De reis naar Denemarken was behoorlijk stressvol. Mark die zijn kindje, de ‘Disco’, aan de ultieme test moest onderwerpen; 400 kg achterin en 1200 kg erachter over 600 km. En ik, continu de oren gespitst op ieder geluid vanuit de trailer. Iedere paar uur stoppen op de snelweg, Timo water aanbieden en SpeediBeet (vezels in de vorm van bietenpulp) geven, want veel hooi eet een paard op zo’n dag niet.
De ontvangst in Denemarken was boven verwachting. Terwijl we ons hadden voorbereid op kamperen in een paddock had Gisela Dethlefsen, de Pavo distributeur in Denemarken, een gastenkamer ingericht. Twee dagen lang zijn we verwend met heerlijk eten en gezellige momenten. Als gebaar van dank hebben Mark en ik op de tweede dag een boom geveld die in de weg stond tussen het tuinhuis en het privémeertje geveld. Het is heel bevredigend om iets terug te kunnen doen voor de mensen die ons helpen.

Hoewel een algemeen bekend fenomeen onder reizigers, is het voor mij een totaal nieuwe ervaring om de hulpvaardigheid van mensen te ervaren. Dat begon al thuis met het lieve afscheid van de PennyPlusClub meiden (mijn vriendinnengroepje in Markelo), daarna in Denemarken en hier in Falsterbo gaat het nog steeds door. Mensen lijken er plezier in te hebben om deel te nemen aan een stukje van dit avontuur. Hulp aanvaarden is iets dat wij echt moeten leren.

Falsterbo Resort Camping bood ons een stuga aan omdat ze Nederlanders kennis willen laten maken met deze vernieuwde camping (voorheen Ljungens Camping). De nieuwe eigenaren begonnen in januari met verbouwen en het resultaat mag er zijn. Aan zee, met alle luxe faciliteiten die bij een camping horen, inclusief indoor koken op zes gloednieuwe keramische kookplaten. Vanuit onze stuga (met keuken en badkamer) zien we iedere avond een koekoek fourageren op het pas ingezaaide gras. De gastvrijheid bleef echter niet bij de stuga, Timo heeft een heerlijk plekje op een kleine privéstal waar hij helemaal vertroeteld wordt. Overdag in de wei en in de avond naar binnen samen met de andere paarden. In principe laat ik mijn paard liever in de wei maar zodra hij alleen achterblijft wordt hij onrustig, vandaar de stalling samen met de groep. Al na enkele dagen voelde Timo zich helemaal thuis.

Hoogtepunt van de week was het zogenaamde Food Festival vandaag. Per Wildenstam, actief lid van de Falsterbo gemeenschap, nodigde ons uit om te paard de route langs de tien deelnemende restaurants te rijden. Een goede manier om zowel locals als toeristen kennis te laten maken met het culinaire aanbod in dit kleine plaatsje. Aangezien geduld niet Timo’s best ontwikkelde eigenschap is had ik vooraf mijn twijfels. Echter ook deze keer kwam er spontaan hulp in de vorm van Erik Raabe, die met zijn Ierse hunter Sam mijn gids wilde zijn. De mensen die Timo kennen weten dat hij niet zo gecharmeerd is van paarden aan zijn zijde. Meestal is hij dominant en moeten alle paarden uit zijn persoonlijke ruimte blijven (lees 3 meter uit zijn buurt, buiten het bereik van uitslaande achterbenen en ontblote tanden) maar deze keer leek hij de rust van Sam over te nemen en liet hij zich gewillig doch enthousiast leiden door deze ruin. Wat ben ik trots op mijn dappere en flexibele paard. En als kers op de taart was het vandaag de eerste zomerdag met windkracht 0.

Minder leuk is het feit dat ik in draf of galop mijn hoefschoenen blijf verliezen. Het is nu 4 keer gebeurd, zelfs duct-tape om de bandjes mag niet baten. Als Timo met zijn achterhoef de voorhoef raakt vliegt de schoen uit zonder los te gaan. Hier moeten we nog iets op bedenken. Tips zijn welkom.


Het buitenleven is nog ver te zoeken maar wat hebben we genoten van de warme douches en de heerlijke bedjes. Als je van zee, gezelligheid en natuur houdt is Falsterbo echt een aanrader. Morgen gaan we de bush in. Tot volgende week
4 Reacties
Marlies
6/5/2017 23:12:58

Lieve Carolien en Mark, wat een mooie tocht zijn jullie aan het maken. Vandaag bij je ouders op het feest geweest . Was erg gezellig en lekker. Jelle ook gezien en even gesproken , hij vertelde over de vliegreis naar jullie toe.
Leuke , lieve knul.
Ik ga jullie volgen op jullie reis! Goede reis en tot de volgende keer!! 😘

Antwoord
Carolien
6/5/2017 23:32:07

Hi Marlies, dankjewel. Jammer dat we elkaar niet gesproken hebben. En ja, Jelle is een topper :-) Leuk dat jullie ons volgen.
Hartelijke groeten uit Falsterbo.

Antwoord
Catherine Matthys
7/5/2017 09:06:16

Dag Carolien

Ik volg met veel plezier je avontuur. Wat de hoefschoen betreft, ik gebruik easy glove, dat kunnen ze moeilijker uittrappen. Hans Feuth kan er waarschijnlijk opsturen. Een ander voordeel van easyglove is dat je ze heel makkelijk kan aandoen met enkel velcro, ook als ze er een uittrappen. Succes!
Ik heb jaren gesukkeld met allerlei zaken om dat probleem op te lossen en de conclusie is dat ik in groep geen hoefschoenen meer gebruik. Ik doe ze aan en als ze eraf vliegen dan moet het maar zonder. Groetjes, Catherine

Antwoord
Carolien
7/5/2017 09:32:37

Dankjewel voor het meedenken. Ik zal ook contact met Klaas Feuth houden. Hij helpt met alles rondom de hoefschoenen. Vanaf vandaag ben ik alleen op pad, dan is Timo rustiger. Groeten

Antwoord



Laat een antwoord achter.

    Auteur

    Carolien & Mark

    Archieven

    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Oktober 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    Maart 2016
    Januari 2016
    November 2015
    Oktober 2015

    Categorieën

    Alles

    RSS-feed

Foto's gebruikt onder Creative Commons van Tommie Hansen, michael pollak
  • Home
  • Media
  • Trektochten
    • Groningen - Limburg 2021
    • Rondje Veluwe 2021
    • Twee weken Eifel 2020
    • Expeditie Swedenland 2017 >
      • English updates
    • Solo trektocht 2015
    • Veluwetrail 2003
  • Albums
    • Album Groningen-Vaals 2021
    • Album Veluwe 2021
    • Album Eifel 2020
    • Album Eifel 2019
    • Album Expeditie SweDenLand 2017
    • Album Trektocht 2015
    • Album Trektocht 2003
  • Over
  • Links
  • Blog
  • Contact