Eerbeek - Arnhem (21km)
Vanmorgen de paarden verteld dat we weer op pad gaan. Timo had er helemaal zin in, Brandy volgt en was de hele dag prima in haar hum. De rit was prachtig en ging over bekend terrein, dus ik hoefde nauwelijks te navigeren. Het ging over de Veluwezoom, het Rozendaalse Veld, langs de Koningsheide, de snelweg (A50) over, naar Hippisch Centrum De Waterberg. Daar kregen Timo & Brandy een paddock en ik mocht mijn tent ernaast opzetten. Het weer was fantastisch, er waren onderweg voldoende plassen waar de paarden uit konden drinken.
In de avond kwamen de Arnhemse vriendinnen eten brengen, en wijn
Het werd een gezellige avond want we hadden elkaar veel te lang niet gezien. Wel erg jammer dat Brandy een spiksplinternieuwe hoefschoen kwijt is, scootboot maat 7 met rode straps. Waarschijnlijk in de waterbak bij het Rozendaalse Veld.
Overnachting bij Hippisch Centrum De Waterberg.
Deze stal heeft geen faciliteiten voor trekkers, ik kon er bij wijze van uitzondering overnachten omdat er bij Mansour geen plaats was.
Vanmorgen de paarden verteld dat we weer op pad gaan. Timo had er helemaal zin in, Brandy volgt en was de hele dag prima in haar hum. De rit was prachtig en ging over bekend terrein, dus ik hoefde nauwelijks te navigeren. Het ging over de Veluwezoom, het Rozendaalse Veld, langs de Koningsheide, de snelweg (A50) over, naar Hippisch Centrum De Waterberg. Daar kregen Timo & Brandy een paddock en ik mocht mijn tent ernaast opzetten. Het weer was fantastisch, er waren onderweg voldoende plassen waar de paarden uit konden drinken.
In de avond kwamen de Arnhemse vriendinnen eten brengen, en wijn
Het werd een gezellige avond want we hadden elkaar veel te lang niet gezien. Wel erg jammer dat Brandy een spiksplinternieuwe hoefschoen kwijt is, scootboot maat 7 met rode straps. Waarschijnlijk in de waterbak bij het Rozendaalse Veld.
Overnachting bij Hippisch Centrum De Waterberg.
Deze stal heeft geen faciliteiten voor trekkers, ik kon er bij wijze van uitzondering overnachten omdat er bij Mansour geen plaats was.
Arnhem - Otterlo (26 km)
Vanmorgen tentje opgeruimd, dat ging best soepeltjes. Een fijne try-out voor het kamperen in Limburg in juli. Gelukkig mocht ik tent, slaapzak en matje achterlaten want de volgende dagen slaap ik in een bed.
De dag begon met een suffe actie. Na 1km warm lopen stapte ik op Timo, die ik was vergeten aan te singelen. In slow motion zakte ik met zadel en tassen opzij totdat ik op mijn rug op de grond lag. En dan ineens zie je hoe je paard in zo'n situatie op je vertrouwt. Ik maakte de singel los, het zadel viel op de grond, maar het halstertouw dat Timo om zijn hals had, zat er nog aan vast. Hij bleef doodstil staan zodat ik het kon losmaken. Dit had heel anders kunnen aflopen. Enfin, beide paarden wachtten keurig terwijl ik Timo opnieuw zadelde, alles in een beweging (zadel, onderlegger en tassen).
Daarna hebben we 26 km gereden over een van de mooiste delen van de Veluwe, als je het mij vraagt. Schaarsbergen, Warnsborn, Zuid-Ginkel, Planken Wambuis.Bij Papendal zaten alle grote hekken op slot en moesten we ons tot twee keer toe met tassen en al door smalle poortjes wurmen. Daar zijn we best bedreven in geworden moet ik zeggen. Pas in de laatste vijf minuten kregen we een heuse hoosbui over ons heen zodat we drijfnat bij De Kleine Pol aankwamen. Maar ach, het is comfortabel in het Tiny House.
Tijdens het afzadelen kwam Timo nog even met zijn touw vast te zitten om de nek van Brandy, die daardoor bijna stikte. Beide paarden gingen hangen en ik zat ertussen met mijn arm. Hoe bedenk je het. Maar ook nu bleven ze allebei stokstijf stil staan na mijn schreeuw en kon ik ze rustig ontknopen. Ik hoop voor Brandy dat haar keel/nek morgen niet net zo beurs is als mijn arm. Ook dit had anders kunnen aflopen. Het is fijn om te weten dat de paarden kalm blijven in noodsituaties. Zo vertrouwen we op elkaar. En aan het einde van de dag is de beloning groot. Gras voor de paarden en koffie op de veranda voor mij.
Overnacht bij De Kleine Pol in Otterlo
Vanmorgen tentje opgeruimd, dat ging best soepeltjes. Een fijne try-out voor het kamperen in Limburg in juli. Gelukkig mocht ik tent, slaapzak en matje achterlaten want de volgende dagen slaap ik in een bed.
De dag begon met een suffe actie. Na 1km warm lopen stapte ik op Timo, die ik was vergeten aan te singelen. In slow motion zakte ik met zadel en tassen opzij totdat ik op mijn rug op de grond lag. En dan ineens zie je hoe je paard in zo'n situatie op je vertrouwt. Ik maakte de singel los, het zadel viel op de grond, maar het halstertouw dat Timo om zijn hals had, zat er nog aan vast. Hij bleef doodstil staan zodat ik het kon losmaken. Dit had heel anders kunnen aflopen. Enfin, beide paarden wachtten keurig terwijl ik Timo opnieuw zadelde, alles in een beweging (zadel, onderlegger en tassen).
Daarna hebben we 26 km gereden over een van de mooiste delen van de Veluwe, als je het mij vraagt. Schaarsbergen, Warnsborn, Zuid-Ginkel, Planken Wambuis.Bij Papendal zaten alle grote hekken op slot en moesten we ons tot twee keer toe met tassen en al door smalle poortjes wurmen. Daar zijn we best bedreven in geworden moet ik zeggen. Pas in de laatste vijf minuten kregen we een heuse hoosbui over ons heen zodat we drijfnat bij De Kleine Pol aankwamen. Maar ach, het is comfortabel in het Tiny House.
Tijdens het afzadelen kwam Timo nog even met zijn touw vast te zitten om de nek van Brandy, die daardoor bijna stikte. Beide paarden gingen hangen en ik zat ertussen met mijn arm. Hoe bedenk je het. Maar ook nu bleven ze allebei stokstijf stil staan na mijn schreeuw en kon ik ze rustig ontknopen. Ik hoop voor Brandy dat haar keel/nek morgen niet net zo beurs is als mijn arm. Ook dit had anders kunnen aflopen. Het is fijn om te weten dat de paarden kalm blijven in noodsituaties. Zo vertrouwen we op elkaar. En aan het einde van de dag is de beloning groot. Gras voor de paarden en koffie op de veranda voor mij.
Overnacht bij De Kleine Pol in Otterlo
Otterlo - Kootwijkerbroek (19 km)
Het heeft even geduurd maar het is zover, eindelijk kom ik met de paarden in de flow. Bekenden weten dat ik door privé omstandigheden nogal uit balans ben gebracht. Dat heeft zijn weerslag op de trektocht. Je kunt niet reizen met paarden als je niet goed in je vel zit. De verantwoordelijkheid voor je dieren is dan te groot.
Maar hé, op een dag als vandaag is het leven goed. Goed is een understatement.
Woorden schieten tekort om te omschrijven hoe het buiten is. Zwoel en vochtig, de natuur explodeert, vogels zingen en vliegen af en aan met pieren voor hun kroost, het bos is groener dan groen en als je de geuren zou kunnen opsnuiven via het internet... Gemaaid gras, warm zand, dennen, natte bosgrond met overal de bedwelmende paardengeur als ondertoon. Maximaal genieten.
Het was een dag zonder grote obstakels, deels door de bewoonde wereld. Veel zandwegen, fietsers en kletspraatjes, maar ook industrieterrein en groot verkeer. Gelukkig maar kleine stukjes. Klein ongemak (voor mij, groot voor de paarden) was er wel. Op het laatste stuk werden we belaagd door de hertenluisvliegen.
Nu ben ik de eerste gast bij Equidutch, sinds de nieuwe eigenaren erin zitten. Het is nog niet helemaal af, maar voor een trektochtruiter maakt dat niets uit. Het is prachtig, de paarden staan fantastisch en morgen mag ik nog een hele dag genieten hier.
Overnacht bij Equidutch in Kootwijkerbroek, voorheen DOP
Het heeft even geduurd maar het is zover, eindelijk kom ik met de paarden in de flow. Bekenden weten dat ik door privé omstandigheden nogal uit balans ben gebracht. Dat heeft zijn weerslag op de trektocht. Je kunt niet reizen met paarden als je niet goed in je vel zit. De verantwoordelijkheid voor je dieren is dan te groot.
Maar hé, op een dag als vandaag is het leven goed. Goed is een understatement.
Woorden schieten tekort om te omschrijven hoe het buiten is. Zwoel en vochtig, de natuur explodeert, vogels zingen en vliegen af en aan met pieren voor hun kroost, het bos is groener dan groen en als je de geuren zou kunnen opsnuiven via het internet... Gemaaid gras, warm zand, dennen, natte bosgrond met overal de bedwelmende paardengeur als ondertoon. Maximaal genieten.
Het was een dag zonder grote obstakels, deels door de bewoonde wereld. Veel zandwegen, fietsers en kletspraatjes, maar ook industrieterrein en groot verkeer. Gelukkig maar kleine stukjes. Klein ongemak (voor mij, groot voor de paarden) was er wel. Op het laatste stuk werden we belaagd door de hertenluisvliegen.
Nu ben ik de eerste gast bij Equidutch, sinds de nieuwe eigenaren erin zitten. Het is nog niet helemaal af, maar voor een trektochtruiter maakt dat niets uit. Het is prachtig, de paarden staan fantastisch en morgen mag ik nog een hele dag genieten hier.
Overnacht bij Equidutch in Kootwijkerbroek, voorheen DOP
Rustdag in Kootwijkerbroek
De rustdag is goed besteed. De laatste pannenkoeken opgegeten , paardenweide uitgemest, koffie gemaakt, boekje gelezen en in de avond kwamen Katinka en Stephanie op bezoek. Zij namen mij mee uit eten in Stroe en brachten meteen een nieuwe voorraad cruesli en houdbare melk mee. Thanks kanjers.
Het is grappig om 'andere' paardenmensen te laten zien wat een trektocht is. Deze dames zijn echte sportmensen, ze kunnen maar moeilijk begrijpen dat ik het echt fijn vind om dagenlang alleen op pad te zijn en te leven op pannenkoeken, babybells en cashewnoten. Door open-minded met elkaar om te gaan, zien we van elkaar hoe het ook kan. Zo nemen we het beste van beide werelden mee, ieder op zijn eigen manier.
De rustdag is goed besteed. De laatste pannenkoeken opgegeten , paardenweide uitgemest, koffie gemaakt, boekje gelezen en in de avond kwamen Katinka en Stephanie op bezoek. Zij namen mij mee uit eten in Stroe en brachten meteen een nieuwe voorraad cruesli en houdbare melk mee. Thanks kanjers.
Het is grappig om 'andere' paardenmensen te laten zien wat een trektocht is. Deze dames zijn echte sportmensen, ze kunnen maar moeilijk begrijpen dat ik het echt fijn vind om dagenlang alleen op pad te zijn en te leven op pannenkoeken, babybells en cashewnoten. Door open-minded met elkaar om te gaan, zien we van elkaar hoe het ook kan. Zo nemen we het beste van beide werelden mee, ieder op zijn eigen manier.
Kootwijkerbroek - Putten (15,5 km)
Omdat de route kort was konden we heel langzaam aan doen vandaag. Veel gegraasd en gewandeld. In de bossen van Boeschoten (ten westen van Garderen) en rondom Putten ben je weer op een heel ander deel van de Veluwe, wat vooral te zien is aan het andere type fietsers in het bos. Waar de Veluwezoom vol fanatieke mountainbikers zit, zag ik vandaag vooral 60-plussers met luxe fietsen en vooral veel parfum. Iedereen even vriendelijk.
Ik overnacht bij B&B De Doezelaar in Putten. Wat een aanrader! Mooi boerderijtje, fijne weide voor de paarden, en zomaar spontaan kreeg ik een bord salade en een heerlijke eigen gemaakte cheeseburger.
Zojuist nog wel met duct-tape de paarden verlost van enkele verstopte hertenluisvliegen. Nu duik ik dat enorme bed in.
Overnacht bij B&B De Doezelaar in Putten
Omdat de route kort was konden we heel langzaam aan doen vandaag. Veel gegraasd en gewandeld. In de bossen van Boeschoten (ten westen van Garderen) en rondom Putten ben je weer op een heel ander deel van de Veluwe, wat vooral te zien is aan het andere type fietsers in het bos. Waar de Veluwezoom vol fanatieke mountainbikers zit, zag ik vandaag vooral 60-plussers met luxe fietsen en vooral veel parfum. Iedereen even vriendelijk.
Ik overnacht bij B&B De Doezelaar in Putten. Wat een aanrader! Mooi boerderijtje, fijne weide voor de paarden, en zomaar spontaan kreeg ik een bord salade en een heerlijke eigen gemaakte cheeseburger.
Zojuist nog wel met duct-tape de paarden verlost van enkele verstopte hertenluisvliegen. Nu duik ik dat enorme bed in.
Overnacht bij B&B De Doezelaar in Putten
Putten - Elspeet (19,5 km)
Wederom een heerlijke dag. Ongelooflijk hoe gevarieerd de Veluwe is. Speulder en Sprielder bos vandaag. De kronkelende bomen met minimale ondergroei en heel veel dood hout geven een eigen sfeer af. Het is maandag, dat betekent dat er geen mens te zien is, behalve een slapende SBB boswachter naast zijn auto, maar wel wild. Een reegeit met kalfje, verschillende groepjes reeën en een edelhert man.
De paarden gaven al vroeg aan dat ze echt trek hadden. Timo slingert dan van links naar rechts over het pad en neemt wel erg veel eigen initiatief, Brandy zet iedere drie passen de kop aan de grond waardoor ik een ruk aan mijn arm krijg en Timo een klap in zijn rug. Dan kun je boos worden, eraan 'rijden' en via de leadrope Brandy corrigeren. Een andere keuze is om te luisteren en extra pauze in te lassen. Ik koos voor het laatste. Omdat de route ook vandaag relatief kort was, hebben we meerdere keren zo'n 20 minuten gegraasd. Daarna is er ook geen gezeur meer. Zo hebben we het allemaal leuk.
Vanavond logeer ik bij Marijke aan de Middenweg in Elspeet. Ook een aanrader. Fijne wei voor de paarden en prachtig uitzicht vanuit mijn plekje. Ik kon mee eten dus ook vandaag een heerlijke gezonde maaltijd.
Overnacht bij Marijke, bij interesse, stuur een bericht voor gegevens
Wederom een heerlijke dag. Ongelooflijk hoe gevarieerd de Veluwe is. Speulder en Sprielder bos vandaag. De kronkelende bomen met minimale ondergroei en heel veel dood hout geven een eigen sfeer af. Het is maandag, dat betekent dat er geen mens te zien is, behalve een slapende SBB boswachter naast zijn auto, maar wel wild. Een reegeit met kalfje, verschillende groepjes reeën en een edelhert man.
De paarden gaven al vroeg aan dat ze echt trek hadden. Timo slingert dan van links naar rechts over het pad en neemt wel erg veel eigen initiatief, Brandy zet iedere drie passen de kop aan de grond waardoor ik een ruk aan mijn arm krijg en Timo een klap in zijn rug. Dan kun je boos worden, eraan 'rijden' en via de leadrope Brandy corrigeren. Een andere keuze is om te luisteren en extra pauze in te lassen. Ik koos voor het laatste. Omdat de route ook vandaag relatief kort was, hebben we meerdere keren zo'n 20 minuten gegraasd. Daarna is er ook geen gezeur meer. Zo hebben we het allemaal leuk.
Vanavond logeer ik bij Marijke aan de Middenweg in Elspeet. Ook een aanrader. Fijne wei voor de paarden en prachtig uitzicht vanuit mijn plekje. Ik kon mee eten dus ook vandaag een heerlijke gezonde maaltijd.
Overnacht bij Marijke, bij interesse, stuur een bericht voor gegevens
Elspeet - Nunspeet (18 km)
Vanmorgen samen met Marijke geknutseld aan de optoming van Brandy. De dikke viltpad schuurt aan de achterkant over haar rug, de haren breken af en het wordt steeds erger. Dit komt onder andere omdat er nauwelijks gewicht op het zadel is. Dus de wollen deken onder de pad. Maar Timo heeft de deken nodig onder de Ortliebs. Die niet op Brandy kunnen omdat het zadel te weinig ringen heeft. Klusje voor als we volgende week thuis zijn. Marijke ging op zoek naar een goede onderlegger voor Timo en uiteindelijk kwamen we uit op een wollen plaid. Fijn toch als je bij paardenmensen logeert die een hele zadelkamer vol reservemateriaal hebben. Veel dank Marijke, het werkte goed vandaag.
De route ging over bekend terrein voor mij, ik heb bijna 20 jaar in Hulshorst gewoond dus de Stakenberg, het Hulshorsterzand en de Zandenplas voelen als thuis. Hoewel er vroeger geen hertenluisvliegen voorkwamen. Gewapend met duct-tape heb ik Timo getracht te helpen.
Uiteindelijk neergestreken in een blokhut op de Witte Wieven en alweer een super gezonde maaltijd gegeten bij vriendin Marike, die in Nunspeet woont. Wat een gezellige avond.
Morgen nog een tochtje en dan een rustdag. De paarden kunnen de kortere afstanden prima aan, maar ik merk dat ik wel moe ben nu. Dus kruip ik schoon gedoucht tussen de stinkdeken van de paarden. Ben benieuwd waar mijn dromen vannacht over gaan.
Overnacht bij Camping De Witte Wieven in Nunspeet
Vanmorgen samen met Marijke geknutseld aan de optoming van Brandy. De dikke viltpad schuurt aan de achterkant over haar rug, de haren breken af en het wordt steeds erger. Dit komt onder andere omdat er nauwelijks gewicht op het zadel is. Dus de wollen deken onder de pad. Maar Timo heeft de deken nodig onder de Ortliebs. Die niet op Brandy kunnen omdat het zadel te weinig ringen heeft. Klusje voor als we volgende week thuis zijn. Marijke ging op zoek naar een goede onderlegger voor Timo en uiteindelijk kwamen we uit op een wollen plaid. Fijn toch als je bij paardenmensen logeert die een hele zadelkamer vol reservemateriaal hebben. Veel dank Marijke, het werkte goed vandaag.
De route ging over bekend terrein voor mij, ik heb bijna 20 jaar in Hulshorst gewoond dus de Stakenberg, het Hulshorsterzand en de Zandenplas voelen als thuis. Hoewel er vroeger geen hertenluisvliegen voorkwamen. Gewapend met duct-tape heb ik Timo getracht te helpen.
Uiteindelijk neergestreken in een blokhut op de Witte Wieven en alweer een super gezonde maaltijd gegeten bij vriendin Marike, die in Nunspeet woont. Wat een gezellige avond.
Morgen nog een tochtje en dan een rustdag. De paarden kunnen de kortere afstanden prima aan, maar ik merk dat ik wel moe ben nu. Dus kruip ik schoon gedoucht tussen de stinkdeken van de paarden. Ben benieuwd waar mijn dromen vannacht over gaan.
Overnacht bij Camping De Witte Wieven in Nunspeet
Nunspeet - Emst (19 km)
De dag van de hekken, meikevers en 60-plussers. Alweer een prachtige route, al waren er wel pittige schietoefeningen gaande en sprongen de paarden regelmatig een halve meter in de lucht. Zware mortieren zijn best heftig.
Het leek alsof de meikevers ons niet opmerkten want er was regelmatig een botsing met een vliegend exemplaar.
Bij Gortel lekker ijs gegeten en praatjes gemaakt met mensen op de parkeerplaats. Daarna een ommetje door Gortel gemaakt. Al dertig jaar heb ik stiekem de wens om daar te wonen. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ook dit is mijn favoriete stukje Veluwe.
Wat echt opviel waren de enorme hoeveelheden fietsers, geen twintigers, dertigers of veertigers, alleen vijftig- en zestigplussers. Heel apart. Hoe vaak ik niet gehoord heb 'je bent iemand verloren', haha. Een meneer was bloedserieus, hij voegde eraan toe: 'Ik neem aan dat je dat wel gemerkt hebt?' Euhh...
De paarden doen het goed. Deze kortere afstanden houden ze goed vol. Ze zijn niet moe bij aankomst. De plek op Brandy's rug is niet erger geworden, maar het schuurde ook vandaag weer. Morgen rustdag en even nadenken of ik het nog drie dagen durf met haar. Alternatief is radicaal de helft van de bagage achterlaten en haar de laatste dagen onbelast meenemen.
Op blote voeten lopen is trouwens geen probleem hier op de Veluwe. Brandy's hoeven en Timo's achterhoeven zien er prima uit.
En de hertenluisvliegen knijp ik nu maar gewoon dood, duct-tape is niet aan te slepen.
Overnacht bij B&B De Hoogwww.dehoogewoeste.nl/e Woeste in Emst
De dag van de hekken, meikevers en 60-plussers. Alweer een prachtige route, al waren er wel pittige schietoefeningen gaande en sprongen de paarden regelmatig een halve meter in de lucht. Zware mortieren zijn best heftig.
Het leek alsof de meikevers ons niet opmerkten want er was regelmatig een botsing met een vliegend exemplaar.
Bij Gortel lekker ijs gegeten en praatjes gemaakt met mensen op de parkeerplaats. Daarna een ommetje door Gortel gemaakt. Al dertig jaar heb ik stiekem de wens om daar te wonen. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ook dit is mijn favoriete stukje Veluwe.
Wat echt opviel waren de enorme hoeveelheden fietsers, geen twintigers, dertigers of veertigers, alleen vijftig- en zestigplussers. Heel apart. Hoe vaak ik niet gehoord heb 'je bent iemand verloren', haha. Een meneer was bloedserieus, hij voegde eraan toe: 'Ik neem aan dat je dat wel gemerkt hebt?' Euhh...
De paarden doen het goed. Deze kortere afstanden houden ze goed vol. Ze zijn niet moe bij aankomst. De plek op Brandy's rug is niet erger geworden, maar het schuurde ook vandaag weer. Morgen rustdag en even nadenken of ik het nog drie dagen durf met haar. Alternatief is radicaal de helft van de bagage achterlaten en haar de laatste dagen onbelast meenemen.
Op blote voeten lopen is trouwens geen probleem hier op de Veluwe. Brandy's hoeven en Timo's achterhoeven zien er prima uit.
En de hertenluisvliegen knijp ik nu maar gewoon dood, duct-tape is niet aan te slepen.
Overnacht bij B&B De Hoogwww.dehoogewoeste.nl/e Woeste in Emst
Rustdag
Terwijl de paarden mochten eten en uitrusten heb ik te voet het Wisselse Veen verkend. Heel erg mooi hier, allemaal zandwegen met natuurweides en vennetjes. Op een dag als vandaag, bij 26 graden, voelt en ruikt het als midden Frankrijk.
In de avond kwamen Katinka en Stephanie de spullen van Brandy ophalen en zijn we lekker gaan eten bij Pannenkoekenrestaurant De Veldkamp.
Ik heb besloten om de laatste drie dagen met minimale bagage te rijden en Brandy onbelast mee te nemen. Ik maak me zorgen over haar rug en wil het rust geven voordat het een echt probleem wordt. Want over drie weken gaan we verder in Limburg. Dus nu alleen nog een tandenborstel, onderbroek en eten mee. Verder zo goed als alles uit de tassen gegooid.
Terwijl de paarden mochten eten en uitrusten heb ik te voet het Wisselse Veen verkend. Heel erg mooi hier, allemaal zandwegen met natuurweides en vennetjes. Op een dag als vandaag, bij 26 graden, voelt en ruikt het als midden Frankrijk.
In de avond kwamen Katinka en Stephanie de spullen van Brandy ophalen en zijn we lekker gaan eten bij Pannenkoekenrestaurant De Veldkamp.
Ik heb besloten om de laatste drie dagen met minimale bagage te rijden en Brandy onbelast mee te nemen. Ik maak me zorgen over haar rug en wil het rust geven voordat het een echt probleem wordt. Want over drie weken gaan we verder in Limburg. Dus nu alleen nog een tandenborstel, onderbroek en eten mee. Verder zo goed als alles uit de tassen gegooid.
Emst - Assel (25,5 km)
Nou het is gelukt, er is ook een stukje van de Veluwe dat ik niet zo geweldig vind. De route van vandaag was nog steeds mooier dan mooi, maar deze kun je beter met de fiets doen in plaats van te paard. Bijna de hele weg grindpaden, zeker in de Kroondomeinen. Nu wist ik dat vooraf, daarom had Brandy haar hoefschoenen weer aan. Onderweg kwamen we nog ex-stalgenoten van Brandy tegen, toen ze bij Mera stond, waarvan ik haar heb gekocht. Normaal wordt Timo herkend, nu Brandy. Zo leuk.
De dame had het makkelijk vandaag, zonder bepakking.
Al met al was het voor de paarden een pittige rit. Behalve de oncomfortabele ondergrond en tientallen keren op- en afstappen zijn ze werkelijk belaagd door de hertenluisvliegen. Echt mensen, als je paard daar gevoelig op reageert moet je hier niet zijn. Timo weigerde om nog te lopen en kon alleen nog maar bokken, stampen en schoppen. Hij was zo boos. Ik heb er meerdere keren een paar kilometer naast gewandeld om hem te helpen.
Had ik het van de week over hekken? Vandaag waren het er 14. Rond Niersen zelfs 6 stuks op 1500 meter. De hendel op veel hekken is zo laag dat je wel moet afstappen en geen enkel hek sluit echt goed. Het onderhoud is dramatisch. Als ze volgend jaar nog zo zijn laat ik ze allemaal wagenwijd open staan.
Bij de ingang van de Kroondomeinen (bij de Echoput) was wel een wildrooster maar geen hek, wel een bordje ruiterroute/Veluwetrail. Gelukkig kwam de boswachter eraan met de auto, hij verwees me naar een ander hek even verderop. Als ik hem niet had getroffen had ik mooi staan kijken. Zijn opmerking: 'Tja we hebben niet veel paarden hier, dat bevalt best goed, haha. Een nieuw hek gaat in de papieren lopen.' Ik heb hem vriendelijk gevraagd de routebordjes dan even goed te zetten. Zou hij doen.
Van Hoog Soeren naar Assel is ook niet ideaal. Vijf km asfalt met druk autoverkeer. Gelukkig maakt het uitzicht veel goed.
Nu zijn we bij Huifkarcentrum De Kronkel in Assel. Ik slaap in de tofste tent die er is. Met uitzicht op de paarden. Ik laat de deur open vannacht
Nog even naar Halte Assel gelopen voor een biertje en een warme maaltijd en het leven is weer fantastisch.
Overnacht bij Huifkarcentrum De Kronkel in Assel
Nou het is gelukt, er is ook een stukje van de Veluwe dat ik niet zo geweldig vind. De route van vandaag was nog steeds mooier dan mooi, maar deze kun je beter met de fiets doen in plaats van te paard. Bijna de hele weg grindpaden, zeker in de Kroondomeinen. Nu wist ik dat vooraf, daarom had Brandy haar hoefschoenen weer aan. Onderweg kwamen we nog ex-stalgenoten van Brandy tegen, toen ze bij Mera stond, waarvan ik haar heb gekocht. Normaal wordt Timo herkend, nu Brandy. Zo leuk.
De dame had het makkelijk vandaag, zonder bepakking.
Al met al was het voor de paarden een pittige rit. Behalve de oncomfortabele ondergrond en tientallen keren op- en afstappen zijn ze werkelijk belaagd door de hertenluisvliegen. Echt mensen, als je paard daar gevoelig op reageert moet je hier niet zijn. Timo weigerde om nog te lopen en kon alleen nog maar bokken, stampen en schoppen. Hij was zo boos. Ik heb er meerdere keren een paar kilometer naast gewandeld om hem te helpen.
Had ik het van de week over hekken? Vandaag waren het er 14. Rond Niersen zelfs 6 stuks op 1500 meter. De hendel op veel hekken is zo laag dat je wel moet afstappen en geen enkel hek sluit echt goed. Het onderhoud is dramatisch. Als ze volgend jaar nog zo zijn laat ik ze allemaal wagenwijd open staan.
Bij de ingang van de Kroondomeinen (bij de Echoput) was wel een wildrooster maar geen hek, wel een bordje ruiterroute/Veluwetrail. Gelukkig kwam de boswachter eraan met de auto, hij verwees me naar een ander hek even verderop. Als ik hem niet had getroffen had ik mooi staan kijken. Zijn opmerking: 'Tja we hebben niet veel paarden hier, dat bevalt best goed, haha. Een nieuw hek gaat in de papieren lopen.' Ik heb hem vriendelijk gevraagd de routebordjes dan even goed te zetten. Zou hij doen.
Van Hoog Soeren naar Assel is ook niet ideaal. Vijf km asfalt met druk autoverkeer. Gelukkig maakt het uitzicht veel goed.
Nu zijn we bij Huifkarcentrum De Kronkel in Assel. Ik slaap in de tofste tent die er is. Met uitzicht op de paarden. Ik laat de deur open vannacht
Nog even naar Halte Assel gelopen voor een biertje en een warme maaltijd en het leven is weer fantastisch.
Overnacht bij Huifkarcentrum De Kronkel in Assel
Assel - Loenen (27,5 km)
Heerlijk wakker geworden en vroeg vertrokken voor een lange rit. Hoog Buurlo, Uchgelen en De Loenermark. Dat is genieten.
De paarden waren duidelijk moe. Juist dan doe ik niet teveel hapje-stapje, want dan komen we niet meer vooruit. Heel kalm aan doorlopen en een half uur pauze na iedere tien kilometer.
Geen avonturen vandaag, gewoon heerlijk gereden. We wennen aan de plaaggeesten. Bij Brandy heb ik er vanavond acht tussen haar uiers weggehaald. Ze lijkt er niet mee te zitten. Je kunt ze ook rollen tussen je vingers, dat is minder erg dan knijpen
Vanavond zijn we in Loenen bij Alfsengi. De paarden hebben een bescheiden paddockje, met fijn schaduw. Ik ben zojuist nog even naar de SPAR in Loenen gewandeld voor een ijsje en verse jus. We hebben het ritme nu wel te pakken. Timo loopt erg goed met de tassen, hij kan het werk goed aan en heeft nergens last van.
Volgende week, als ik weer op mijn tijdelijke stek ben gearriveerd kan ik mijn hoofd weer breken over zadels.
Alle materialen kunnen ook wat aandacht gebruiken. Zadels moeten nodig gepoetst. Een ringetje is van het zadel afgebroken, de stowaways zijn gescheurd, net als een Ortlieb tas, riempjes zijn kwijt, schoenen kunnen een laag vet gebruiken. Kortom, tijd voor groot onderhoud.
Overnacht bij Alfsengi in Loenen
Heerlijk wakker geworden en vroeg vertrokken voor een lange rit. Hoog Buurlo, Uchgelen en De Loenermark. Dat is genieten.
De paarden waren duidelijk moe. Juist dan doe ik niet teveel hapje-stapje, want dan komen we niet meer vooruit. Heel kalm aan doorlopen en een half uur pauze na iedere tien kilometer.
Geen avonturen vandaag, gewoon heerlijk gereden. We wennen aan de plaaggeesten. Bij Brandy heb ik er vanavond acht tussen haar uiers weggehaald. Ze lijkt er niet mee te zitten. Je kunt ze ook rollen tussen je vingers, dat is minder erg dan knijpen
Vanavond zijn we in Loenen bij Alfsengi. De paarden hebben een bescheiden paddockje, met fijn schaduw. Ik ben zojuist nog even naar de SPAR in Loenen gewandeld voor een ijsje en verse jus. We hebben het ritme nu wel te pakken. Timo loopt erg goed met de tassen, hij kan het werk goed aan en heeft nergens last van.
Volgende week, als ik weer op mijn tijdelijke stek ben gearriveerd kan ik mijn hoofd weer breken over zadels.
Alle materialen kunnen ook wat aandacht gebruiken. Zadels moeten nodig gepoetst. Een ringetje is van het zadel afgebroken, de stowaways zijn gescheurd, net als een Ortlieb tas, riempjes zijn kwijt, schoenen kunnen een laag vet gebruiken. Kortom, tijd voor groot onderhoud.
Overnacht bij Alfsengi in Loenen
Loenen - Hall (12 km)
De Veluwe rit is voorbij. 203 kilometer door bossen en velden. Wat hebben we genoten.
Vandaag was een korte rit, hemelsbreed is het nog geen tien kilometer. De ruiterpaden sturen je de hele Veluwezoom over dus ik dacht even slim door te steken achter Coldenhove. Hmm, daar moet je wel de weg weten want ik kwam wildroosters en klaphekjes tegen. Maar met een beetje creativiteit is het gelukt.
De paarden hebben het fantastisch gedaan. Timo's renegades zijn nu eindelijk versleten, er zit letterlijk een gat in. Niets te klagen, ze hebben zo'n 2000 km werk verricht. De kanjers slapen vanavond in een heerlijke weide en ik heb avonturen gedeeld op mijn tijdelijke stek met Katinka en Stephanie. Over drie weken gaan we weer verder in Limburg
De Veluwe rit is voorbij. 203 kilometer door bossen en velden. Wat hebben we genoten.
Vandaag was een korte rit, hemelsbreed is het nog geen tien kilometer. De ruiterpaden sturen je de hele Veluwezoom over dus ik dacht even slim door te steken achter Coldenhove. Hmm, daar moet je wel de weg weten want ik kwam wildroosters en klaphekjes tegen. Maar met een beetje creativiteit is het gelukt.
De paarden hebben het fantastisch gedaan. Timo's renegades zijn nu eindelijk versleten, er zit letterlijk een gat in. Niets te klagen, ze hebben zo'n 2000 km werk verricht. De kanjers slapen vanavond in een heerlijke weide en ik heb avonturen gedeeld op mijn tijdelijke stek met Katinka en Stephanie. Over drie weken gaan we weer verder in Limburg
Epiloog
De volgende dag ben ik terug gegaan naar Schaarsbergen, gewapend met het harkje van de mestboy. En bij de derde plas was het raak. Gevonden!
De volgende dag ben ik terug gegaan naar Schaarsbergen, gewapend met het harkje van de mestboy. En bij de derde plas was het raak. Gevonden!
